- z hukiem
- Z dużym rozgłosem; ostentacyjnie; z reperkusjamiEng. Grandly; conspicuously; with repercussions
Słownik Polskiego slangu. Maciej Widawski with the Assistance of Zbigniew Ruszczyk. 2012.
z hukiem
Look at other dictionaries:
z (wielkim) hukiem — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}to samo co z trzaskiem w zn. 2.: Wylali go z hukiem. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} bardzo uroczyście, z pompą :… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
huk — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. u {{/stl 8}}{{stl 7}} bardzo głośny, nisko brzmiący dźwięk spowodowany upadkiem, uderzeniem, wystrzałem, wybuchem itp.; łomot, grzmot, łoskot : {{/stl 7}}{{stl 10}}Huk maszyn, motoru, morza, piorunów, armat.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
strzelać — ndk I, strzelaćam, strzelaćasz, strzelaćają, strzelaćaj, strzelaćał, strzelaćany strzelić dk VIa, strzelaćlę, strzelaćlisz, strzel, strzelaćlił, strzelaćlony 1. «wypuszczać pocisk z broni palnej, strzałę z łuku itp.; o broni palnej: wyrzucać… … Słownik języka polskiego
łupnąć — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}łupać I {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}łupnąć II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IVa, łupnąćnę, łupnąćnie, łupnąćnij, łupnąćnął, łupnąćnęli, łupnąćnięty {{/stl 8}}{{stl 20}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
eksplodować — ndk a. dk IV, eksplodowaćduje, eksplodowaćował «wybuchać, wybuchnąć, rozrywać się, rozerwać się, pękać, pęknąć z hukiem» Eksplodował gaz ziemny. Bomba eksplodowała. Materiały wybuchowe eksplodowały. ‹łac.› … Słownik języka polskiego
łupnąć — dk Va, łupnąćnę, łupnąćniesz, łupnąćnij, łupnąćnął, łupnąćnęła, łupnąćnęli, łupnąćnięty, łupnąćnąwszy 1. forma dk czas. łupać (p.) 2. pot. «mocno uderzyć, walnąć; spaść z trzaskiem, hukiem; trzasnąć» Łupnął go kijem. Łupnął głową o ścianę. ◊… … Słownik języka polskiego
prasnąć — dk Va, prasnąćnę, praśniesz, praśnij, prasnąćnął, prasnąćnęła (prasnąćsła), prasnąćnęli, praśnięty, prasnąćnąwszy 1. pot. «rzucić coś z siłą, z rozmachem, z trzaskiem; grzmotnąć» Prasnąć kieliszkiem o podłogę. 2. pot. «uderzyć w coś mocno, głośno … Słownik języka polskiego
przebiec — + rzad. przebiegnąć dk Vc, przebiecbiegnę, przebiecbiegniesz, przebiecbiegnij, przebiecbiegł, przebiecbiegła, przebiecbiegli przebiegać ndk I, przebiecam, przebiecasz, przebiecają, przebiecaj, przebiecał 1. «biegnąc przenieść się z miejsca na… … Słownik języka polskiego
przewalić — dk VIa, przewalićlę, przewalićlisz, przewalićwal, przewalićlił, przewalićlony przewalać ndk I, przewalićam, przewalićasz, przewalićają, przewalićaj, przewalićał, przewalićany 1. pot. «przewrócić, wywrócić; zwalić z nóg» Przewalić przeciwnika na… … Słownik języka polskiego
rwać — ndk IX, rwę, rwiesz, rwij, rwał, rwany 1. «szarpiąc dzielić coś na kawałki, powodować pękanie, rozpadanie się czegoś na części, przerywać, rozrywać» Koń rwał pęta. Rwać ubranie na strzępy. □ Cicha woda brzegi rwie. 2. «mocno ciągnąć ku sobie;… … Słownik języka polskiego
